Εκείνο το "άλλο" σώμα είναι
στο δρόμο για να με συναντήσει...
να συναντηθούμε κάπου στη μέση...
Έχω ξεκινήσει πρώτη, ίσως φτάσω πρώτη,
ίσως εσύ...ίσως κανείς...ίσως μαζί.
Και σημασία δεν θα έχει η διαδρομή,
όχι αν δεν είμαστε μαζί.
Νιώθω μικρή και απέραντα χαμένη, δειλή...
Φοβάμαι...φοβάμαι αγάπη μου
μην φύγεις πάλι πριν
προλάβω να σ'αγαπήσω.
Τα πιο όμορφα
λέγονται στη σιωπή,
στα μάτια σου που λαμπυρίζουν
και καθρεφτίζονται μέσα στα δικά μου μάτια.
Τα πιο δυνατά συναισθήματα
γεννιούνται όταν με κρατάς
στα ζωγραφισμένα σου χέρια.
Η "παραπλανημένη" νιότη μας
ζωντανεύει όταν κάνουμε έρωτα.
Οι μεγάλες στιγμές
δημιουργούνται όταν περπατάμε
ξημερώματα στους γυμνούς
δρόμους κάθε πόλης.
Η ευτυχία υπάρχει
στον ήχο των γέλιων μας.
Η μοναξιά πεθαίνει
όταν κάνουμε όνειρα.
Θα σ'αγαπώ πριν προλάβω
να σ'αγαπήσω...
Θα υποφέρω όταν λείπεις
πριν προλάβω να σε χάσω...
Θα είμαι πάντα εκεί
πριν προλάβω να ξεκινήσω...
Θα σε κοιμίζω τις νύχτες στην αγκαλιά μου...
Θα κατοικείς στο στέρνο μου...
Φοβάμαι..φοβάμαι αγάπη μου...
ερωτά μου...
αγάπησε με για αυτή τη νύχτα...
